Na een zwangerschap van bijna 42 weken beviel ik in 3 uur ( vanaf het breken van de vliezen t/m de geboorte) van mijn derde kindje, een gezonde prachtige dochter van ruim 8 pond.
Het leek allemaal goed te gaan, alleen het drinken ging moeizaam en ze kreunde bij aanraken. De derde dag sloeg Mayke zelfs een hele voeding over en toen ik haar de vierde ochtend na haar geboorte wakker maakte( ze sliep meteen de eerste nacht door), wilde ze nog steeds niet drinken. Ook had ze twee keer wat met haar armpje en beentje getrokken. Hoewel ze een blozende baby was, goed van temperatuur, mooi roze van kleur enz, bekroop mij toch het gevoel dat er iets niet goed ging. Het was vrijdag 5 mei en mijn eigen verloskundige was s’morgens nog geweest, maar toch stond onze kraamverzorgster er s’middags op dat de dienstdoende verloskundige terugkwam. Mayke werd ingestuurd naar het ziekenhuis, omdat de verloskundige dacht dat ze suiker tekort kwam door het slechte drinken.
In het ziekenhuis aangekomen( gewoon achterin de auto in haar maxi-cosy), begon ze weer met armpje en beentje te trekken. De verpleegkundige herkende dit als stuipjes en alle alarmbellen gingen af! Een half uur na aankomst stopte Mayke met ademen en bleek ze veel ernstiger ziek dan iemand ooit vermoed had! Uit de bloeduitslagen bleek dat ze een ernstige infectie had en uit de latere bloedkweek en ruggeprik kwam uiteindelijk de diagnose b-streptokokken infectie, waarbij ze niet alleen een infectie, maar ook een hersenvliesontsteking had ontwikkeld. Na 2 weken ziekenhuis met antibiotica via het infuus, mocht Mayke uiteindelijk naar huis.
Inmiddels is Mayke bijna 9 jaar. Het is een geweldig meisje, vrolijk en uiterst gemotiveerd om van alles te leren. Als gevolg van de hersenvliesontsteking heeft ze wel een lichte halfzijdige verlamming links, een woordvindingsprobleem, een forse concentratiestoornis en een leerachterstand van 2 jaar. Ze gaat naar een reguliere basisschool, maar volgt daar wel haar eigen leerlijn en heeft een dubbele rugzak. De school is fantastisch! Ze doen heel veel voor haar en ze gaat dan ook nog iedere dag vooruit en laat iedereen ook keer op keer versteld staan met haar vorderingen!
Hoewel wij beretrots zijn op onze dochter hadden veel van haar restverschijnselen voorkomen kunnen worden als wij hadden geweten van het bestaan en de symptomen van een b-streptokokkeninfectie. En eigenlijk hebben wij zelfs nog heel veel geluk gehad, want het had nog veel slechter kunnen aflopen met haar………